“Bir düşler mezarlığıdır yaşam” diyordu Krala Veda* romanının bir sayfasında… Kendi yaşamımı böyle mi hatırlayacağım. Gözlerimi kapadım… Kimin yaşamı böyle değil ki… Erich Fromm’un** dediği gibi Pazartesiden Pazartesiye belli olan hayatlarımızda anlam sorgulayacak zamanımız mı var? Düşlerimizin peşinden koşacak? Fakat Irvin Yalom*** da diyor ki: İnsan potansiyellerini inkâr ettiğinde, onları yerine getiremediğinde içinde bulunduğu durum…